غزل غزل بنویسم حدیث رؤیایی
غزل غزل بنویسم حدیث رؤیایی
برای اوج ادب منتهای زیبایی
برای وصف شما پای شعر میلنگد
تو انتخاب خدایی برای سقایی
تویی که منسب باب الحوائجی داری
ندیده کس به خدا از شما جز آقایی
و کوه پیش تو انگشت بر دهان مانده
امیر علقمه از بس رشید و رعنایی
به یک اشاره ی چشمان آسمانیتان
حریف حرمله ها میشوی به تنهایی
همیشه بر روی دوشت رقیه جان میگفت
تو بهترین و یگانه ترین عموی دنیایی
تو امتداد طراوت به نو بهارانی
تو تکیه گاه و امید دل غزالانی
دارد سماور تکیه ی تو جوش میکند
با غلغلش برای تو چاووش میکند
جانم فدای تشنه ات حسین
وقتی که چای روضه ی تو نوش میکند
شاعر : هاشم طوسی
درباره این سایت